BENİM HİKAYEM İbat (Öngel) Nebioğlu
ANADOLU'DAN BİR ÖĞRETMENİN GERÇEK HİKAYELERİ-KÖY ENSTİTÜLERİ NEDEN KAPATILDI.
1923'ten 1975 yılına kadar bir ortaokul mezunu dahi vermeyen
köyün hikayesinin anlatıldığı “Benim Hikayem”de yazardan sonra köy çocuklarının
okuma istekleri ve ailelerinin ilginç gayretlerinden bahsediliyor.
Bu hikaye unutulmuş bütün köy çocuklarının hikayesidir. Okuyan bütün köylüler, kendilerini bu
hikayenin içinde bulacaklar.
1968 yılında yani 48 yıl sonra bozkırın bir çocuğu öğretmen oluyor. Köy çocuklarını ateşliyor. Bu köyde ilk öğretmen olmak, bu hikayenin ve köyde
aydınlanmanın yolunu açıyor. Şu anda yazardan sonra Hamzagerek köyünde 200'ün
üstünde değişik alanlarda hizmet eden yüksekokul ve üniversite mezunu
var. Bir köyün çocuklarının uyanışı “Benim Hikayem” ile başlıyor. Kitabın içindeki, bazı bölümlerde, tarihi notlar düşülüyor.
Köy enstitülerinin kapatılmasından ve eğitimde oluşan traji-komik
aksaklıklardan birkaç örnek bu önemli notların içinde yer alıyor.
Bu kitap “bir yurtsever Atatürkçü öğretmenin isterse neler yapacağının ispatıdır.” Yazarın
ifadesiyle “Benim eğitimim de fakir fukaradan vergiler
toplanarak, ben ve benim gibilerin okumaları sağlanmış. Bizlerin de bu hakları ancak devlete ve millete iyi işler yaparak ödediğimizi düşünüyorum.”
""Bursa'da on beş yıl öğretmenlik yaptım. Yaylacık’ta eşimle birlikte yirmiye yakın üniversite mezunu öğrencimiz var. Diğer çalıştığımız Kars'ta, Erzurum’da ve ilçelerinde çok başarılı öğrencilerimiz var. Devletin çeşitli
kademelerinde çalışıyorlar. Hikayem eğer ilgi duyarsa bu kitaptan alacağım geliri, Anadolu’nun fakir kız çocuklarınn eğitim ve öğretimlerinde kullanacağım. Anadolu kır çiçeklerime hediyem olsun…""
Yayın Tarihi | Kasım -2018 |
Baskı Sayısı | 1. Baskı |
Dil | TÜRKÇE |
Sayfa Sayısı | 224 |
Cilt Tipi | Amerikan cilt |
Kağıt Cinsi | Kitap Kağıdı |
Boyut | 14 x 21 cm |