Kontesin Oğlu - Şermin Özkara
Kontesin Oğlu
Şermin ÖZKARA
Kendini kendi gibi olmayanda bulduğunda gelinir sona
yahut başlar yol…
Minik patileriyle hayata tutunmaya çalışan Kontesin
Oğlu Duman.
Adı kimsesizlik olan yaşam serüvenine eşlik edip, kılavuz olan Bilge Kedi...
Tombul avuçlar arasında şefkati ve sevgiyi bulduğu Suzi…
Ve İyi ile kötünün iç içe geçtiği kimsesizlik ıssızlığında yollarının kesiştiği
Down Sendromlu Lâl Kız…
“Sen farklı olmanın ne demek olduğunu
biliyor musun Duman? Bilmiyorsan öğrenme. Hiç güzel bir şey değil! Canın
sıkılıyor farklılığın yüzüne çarpılınca diyor Lâl…
Oysa çoğu zaman anlamasak da farklılıkların yalnızlaştırıldığı yerde başlar
asıl “yalnızlık”.
Bilge Kedinin dediği gibi; doğa yalnızlığı paylaşır aslında. Yalnızlık üretir
aynı zamanda. İnsanı, hayvanı, bitkisi, gecesi, gündüzüyle yalnızlıkları
kalabalıklaştırır.
Ve Gönül heybesinde acılar, hüzünler, pişmanlıklar, keşkeler biriktirenlerin
elinden tutar yalnızlık… Sahipsizliğin döşediği kaldırım taşlarında boynu bükük
hasrete yol alır… Yalnızlık, ıssızlıkta yol alırken vedalara, zamana yenik
düşmeyen sevdalar, usulca sokulduğu özlemin koynunda sırasını bekler
hatırlanmak için. Ve bilinmeze çıkılan yolculukta kısa soluklu molalarda çıkar
karşına yalnızlıkla tanışık şefkat. Sarıp, sarmalar.
Üşüyen yalnızlık ısınır…
Tam mutluluk göz kırpmaya başlamışken örer ağlarını kader. Gönül
heybesindekiler ağırlaşır ve elini bırakmayan yalnızlıkla yeniden düşer
yollara.
Sonra bir gün kendini kendi gibi olmayanda bulduğunda
gelinir sona yahut başlar yol…
Kimi zaman adı Duman, kimi zaman Lâl olur…
- Sayfa :120
- Ebat :13,5 X 19,5